Σύγχρονη Ινδική Ποίηση – एक तिनका (Ένα άχυρο) του Αγιόντια Σινχ Ουπαντιάι “Χαριόντ”
Σύγχρονη Ινδική Ποίηση
Γλώσσα: Χίντι
Τίτλος: एक तिनका ek tinka (Ένα άχυρο)
Ποιητής: Αγιόντια Σινχ Ουπαντιάι “Χαριόντ”
Μετάφραση: Χριστίνα Αρόρα
घमंडों में भरा ऐंठा हुआ,
Γεμάτος από υπερηφάνεια έγινα αλαζόνας,
एक दिन जब था मुंडेर पर खड़ा ।
Μια μέρα ενώ στεκόμουν στο τοιχάκι
अचानक दूर से उड़ता हुआ,
ξαφνικά από μακριά πετώντας,
एक तिनका आँख में मेरी पड़ा ।
ένα άχυρο έπεσε στο μάτι μου.
मैं झिझक उठा, हुआ बेचैन-सा,
Σηκώθηκα με δισταγμό και λίγο ανήσυχος.
लाल होकर आँख भी दुखने लगी ।
Αφού το μάτι έγινε κόκκινο, άρχισε επίσης να πονάει.
मूँठ देने लोग कपड़े की लगे ।
Ο κόσμος έστρυψε ένα ύφασμα και το έβαλε (στο μάτι μου).
ऐंठ बेचारी दबे पाँव भगी
Η κακόμοιρη υπερηφάνια έφυγε σιωπηλή.
जब किसी ढब से निकल तिनका गया,
Όταν με κάποιο τρόπο το στάχυ έφυγε,
तब समझ ने यों मुझे ताने दिए ।
τότε η συνειδητοποίηση έτσι με χλεύασε:
ऐंठता तू किसलिए इतना रहा,
για ποιο λόγο υπήρχε σε εσένα αυτή η αλαζονεία;
एक तिनका है बहुत तेरे लिए ।
Για σένα ένα στάχυ είναι αρκετό.
अयोध्यासिंह उपाध्याय ‘हरिऔध’
Αγιόντια Σινχ Ουπαντιάι “Χαριόντ”
Λίγα λόγια για το ποίημα
Πρόκειται για ένα ποίημα που διδάσκεται σε μικρά παιδιά στην Ινδία. Μέσα από αυτό, τα παιδιά παίρνουν ένα χρήσιμο μάθημα σχετικά με την ταπεινότητα που πρέπει να έχουν. Η αλαζονεία δεν ωφελεί τον άνθρωπο καθώς πολλοί αστάθμητοι παράγοντες – όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση το άχυρο – μπορούν να του φανερώσουν ότι είναι αδύναμος. Η ζωή μας εξαρτάται από την τύχη, τη φύση και άλλα πράγματα που δεν ελέγχουμε.
Λίγα λόγια για τον ποιητή
Ο Ayodhya Singh Upadhyay «Hari Oudh», (15 Απριλίου 1865 – 16 Μαρτίου 1947) ήταν συγγραφέας της λογοτεχνίας των χίντι. Ο Ayodhya Prasad γεννήθηκε στο Nizamabad, Azamgarh στο Uttar Pradesh. Σε ηλικία πέντε ετών άρχισε να μαθαίνει περσικά από τον θείο του. Αργότερα μετακόμισε στο Kashi (Βαρανάσι) για να σπουδάσει Αγγλικά στο Queen’s College. Ωστόσο, έπρεπε να εγκαταλείψει το κολέγιο λόγω επιδείνωσης της υγείας του. Στη συνέχεια σπούδασε σανσκριτικά, ουρντού, περσικά και σγγλικά στο σπίτι. Πήρε μια κυβερνητική δουλειά το 1889. Εργάστηκε στο τμήμα χίντι του πανεπιστημίου Banaras Hindu για αρκετά χρόνια ως εθελοντής δάσκαλος. Η λογοτεχνική του υπηρεσία τού έδωσε σημαντική φήμη. Του είχε απονεμηθεί ο τίτλος του Vidyavachaspati. Πέθανε το 1947 στο Azamgarh.
Ακούστε την ανάλυση του ποιήματος στα χίντι:
