Πλέοντας προς το Ναγκαπαθινάμ

του Ντέννη Ντινόπουλου

Μετάφραση από την Αγγλική: Μάριος Βύρων Ραΐζης

Κάτω από την πανσέληνο η θάλασσα ήσυχη σαν φίδι,

σαν δέρμα˙ λέπια αχνού φωτός ένα λείο γυαλισμένο

λούστρο – οροφή σ’άλλες φόρμες ζωής. Η πλώρη του πλοίου

μας το σκίζει σαν λεπίδα, ένα στρυφτό, μουρμουριστό

μουγκρητό˙ ο άφρος παίζει το ρόλο μιάς μάγισσας, άσπρα

χείλια αναφυσούν άσπρα υγρά φιλιά. Πάμε κοφτά

μακρύτερα και βαθύτερα στη νύχτα, νιώθοντας

προστατευμένοι μέσα σε μιά τεράστια αγκαλιά˙ εδώ

ο χρόνος δεν γνωρίζει εχθρούς. Και ό,τι νομίζαμε απρόσιτο

είναι ξαφνικά μπροστά μας, αυτή η απόλυτη βεβαιότητα

ότι και το υπόδειγμα και το σχέδιο είναι προϋποθέσεις γιά

ότιδήποτε θησαυρό έχουμε πιθανότητα να βρούμε καθ’οδόν.

Πλέομε προς το Ναγκαπαθινάμ στο ατμόπλοιο «Ρατζούλα»

εγώ, μ’ένα φινιστρίνι στο άνω κατάστρωμα, στα χαμηλώτερα

καταστρώματα χίλιοι-οχτακόσιοι επιβάτες καταστρώματος,

και ψηλά υπεράνω μας η σελήνη σαν ένα ωχρό στολίδι

στα χέρια του Μπράχμαν.

Ποιήματα του Ντέννη Ντινόπουλου που δημοσιεύτηκαν στα Ινδικά:

Poems by Dennis Dinopoulos published in Indika: