Ντίνα Αναστασιάδου – Γλύπτρια και ζωγράφος, ζώντας ανάμεσα στην Ελλάδα, την Ινδία και την Ιαπωνία

Η Ντίνα Αναστασιάδου αποφοίτησε – με άριστα – από την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, τμήμα γλυπτικής το 1986. Στη συνέχεια έζησε στο Κιότο από το 1986 μέχρι το 1992 όπου παρακολούθησε μαθήματα ιαπωνικής γλώσσας, καλλιγραφίας και παραδοσιακής ζωγραφικής με μελάνη (sumi-e & suibokuga) με δάσκαλο τον ιστορικό και τον καλλιγράφο Mitsuo Takaoki και ζωγραφική (Nihonga), και την Miki Takaoki. Το 1989 – 1991 Έλαβε υποτροφία από την κυβέρνηση της Ιαπωνίας (Monbusho) και παρακολούθησε ιαπωνική ιστορία της τέχνης στο Πανεπιστήμιο του Κιότο, Τμήμα Φιλοσοφίας.
Η Ντίνα στην Ινδία

Κατά τη διάρκεια των ετών 2012 – 2014, η Ntina έμεινε περίπου για δυόμιση χρόνια στην Ινδία μελετώντας τον πολιτισμό της. Το 2014 έλαβε Μάστερ Καλών Τεχνών από το Πανεπιστήμιο της Καλκούτας (Rabindra Bharati University).
Πραγματοποίησε πολυάριθμες ατομικές και ομαδικές εκθέσεις. Στην Ινδία έργα της βρίσκονται στο Sanskriti Foundation / Sanskriti Museums, Νέο Δελχί. Στο India International Centre, Νέο Δελχί. Στο Indian Council of Cultural Relations (I.C.C.R.), Rabindranath Tagore Center, Καλκούτα, Ινδία. Στην Πρεσβεία της Ελλάδας στο Νέο Δελχί.

«Ελλάδα – Ινδία, πολιτιστικά σταυροδρόμια» ήταν ο τίτλος ατομικής έκθεσης της στο India International Centre στο Νέο Δελχί, τον Σεπτέμβριο του 2014. Η έκθεση πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα της Ελληνικής Πρεσβείας στην Ινδία και την συμπαράσταση των καθηγητών της από το Πανεπιστήμιο R.B.U. Ο επώνυμος καλλιτέχνης και πρώην καθηγητής της Σχολής Καλών Τεχνών στην Βομβάη (Μουμπάι) κος Prabhakar Kolte, που εγκαινίασε την έκθεση, έγραψε γι αυτήν:

Η Ντίνα Αναστασιάδου, καλλιτέχνης από την Ελλάδα, μια χώρα γνωστή για τον ισχυρότερο και σημαντικότερο πολιτισμό της αρχαιότητας, ήρθε στην Ινδία για να μελετήσει την ινδική τέχνη και τον πολιτισμό. Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, συμμετείχε τόσο πολύ στους στόχους της ώστε τώρα είναι δύσκολο να ανακαλύψει πόσο είναι Ελληνίδα ή πόσο Ινδή είναι. Φαίνεται ότι είναι η έμφυτη νοοτροπία
Φαίνεται ότι είναι η έμφυτη νοοτροπία και ο ζήλος της να πάει στις ρίζες του θέματος που αναλαμβάνει, να το απορροφά στη φύση της και έτσι να βρίσκει τους θεμελιώδεις στόχους της.
IΣτην Ινδία ένας αληθινός φοιτητής παραδίδεται εντελώς στο θέμα που θέλει να καταλάβει με μια τέτοια φιλοσοφική προοπτική που δεν την κάνει λιγότερο Ινδή από τους Ινδούς, μάλλον κατά τη διάρκεια των σπουδών της αντιπροσώπευε εν αγνοία της τον εαυτό της ως «αντίλαλο» μεταξύ Ελλάδας και Ινδίας και έτσι σμίλευσε μια μοναδική θέση στον τομέα της τέχνης και του πολιτισμού τόσο στο έδαφος εδώ όσο και της πατρίδας της.
Τα έργα της κατά τη διάρκεια των δύο ετών σπουδών της στην Ινδία αντιπροσωπεύουν τη γοητεία της για τα πιο αγαπημένα στοιχεία της Ινδικής κουλτούρας όπως ο χορός, τα ζώα (συγκεκριμένα οι ελέφαντες) και οι Ινδές γυναίκες. Η παρούσα έκθεση είναι μια αντανάκλαση – καθρέφτης της έντονης σκληρής δουλειάς της για την εκτίμηση τόσο του εαυτού της όσο και των θεατών.
Prabhakar Kolte, Βομβάη, 1η Σεπτεμβρίου 2014
