Βαράνασι

(στον συνταξιδιώτη Βαγγέλη Θεοφίλου)

Μπενάρες

Μπενάρες

των νεκρών μορφών πολιτεία,

των ζωντανών ψυχών πολιτεία,

Έρημη και μόνη μέσα στα σοκάκια της χλαλοής σου.

Β. Ο Γάγγης στην Αχερουσία χύνεται

Κέρβεροι και γύπες μάχονται

για την ιδιοκτησία των πτωμάτων.

Ουράνιοι και Χθόνιοι

μια Περσεφόνη πάντα τραβολογούν.

Γ. Η μόνη Αλήθεια

Ω! Μπενάρες

Μπενάρες

Μπενάρες πολυαγαπημένη.

Σ’ ερωτεύτηκα το χάραμα,

την ώρα που έλουζες τα εβένινα μαλλιά σου

στα θολά δάκρυα του ποταμού σου.

Σε λάτρεψα το μεσημέρι,

την ώρα που μπαινόβγαινες χαρωπή

στα μαγαζάκια με τ’ ασημικά της παλιάς πόλης.

Σε φοβήθηκα το σούρουπο,

την ώρα που συνόδευες τους νεκρούς σου

με εξόδια ονόματα που άγγιζαν τις ζωντανές ψυχές τους.

Ραμ, Ραμ Ναμ Σάτια Χε.

Η μόνη αλήθεια είναι ο Ράμα.

Αλήθεια.

Σ’ έκανα δική μου μέσα στη νύχτα,

την ώρα που ‘καιγες με τη φωτιά σου

τα σώματα αυτών που ήταν κάποτε

και που τώρα σκόρπιζες τη στάχτη τους

στα μαύρα νερά του Γάγγη

με μια κραυγή που ‘διωχνε τα φαντάσματα.

Ραμ, Ραμ Ναμ Σάτια Χε.

Παράφορα σ’ αγάπησα πολιτεία θηλυκιά

που ‘δινες κ’ έπαιρνες ζωή,

μάνα, ερωμένη, μήτρα βλαστών αιώνιων,

Ιέρεια της Νέμεσης,

του κάτω κόσμου Αφέντρα.

* τα ποιήματα του Δημήτρη Μαρούδα δημοσιεύθηκαν σ’ ένα τόμο με τίτλο “Αποδράσεις” από τις εκδόσεις andy.