Σε ποιον ανήκει ο κύκνος; Μια ιστορία από τα παιδικά χρόνια του Βούδα
Απόδοση: Δημήτριος Βασιλειάδης
Ένα πρωί ο νεαρός Σιντάρθα και ο ξάδερφός του Ντεβαντάτα πήγαν για βόλτα στο δάσος. Ο Σιντάρθα έδειξε στον Ντεβαντάτα έναν κύκνο που πετούσε στον ουρανό. Πριν προλάβει ο Σιντάρθα να τον σταματήσει, ο Ντεβαντάτα τού έριξε ένα βέλος.
Χτυπημένο από το βέλος, το πουλί έπεσε στη γη και τα δύο αγόρια έτρεξαν προς το μέρος του. Ο Σιντάρθα ήταν ο πρώτος που έφτασε στο σημείο. Σήκωσε το πουλί, αφαίρεσε απαλά το βέλος και επούλωσε την πληγή. Ακριβώς τότε ο Ντεβαντάτα έφτασε στο σημείο και είπε «Δώσε μου το πουλί, είναι δικό μου». Ο Σίνταρθα αρνήθηκε να αποχωριστεί το πουλί. Ο Ντεβαντάτα πήγε τον ξάδερφό του στο δικαστήριο για δικαιοσύνη.
«Εγώ πέταξα το βέλος και έριξα το πουλί. Ανήκει σε μένα», είπε ο Ντεβαντάτα.
«Επούλωσα την πληγή του», είπε ο Σιντάρθα.
Ο δικαστής κοίταξε το πουλί που κρατούσε ο Σιντάρθα και είπε:
«Αν το πουλί είχε σκοτωθεί από το βέλος σου, θα μπορούσες να το διεκδικήσεις Ντεβαντάτα, αλλά ο Σιντάρθα το έσωσε. Το πουλί ανήκει σε αυτόν που το έσωσε και όχι σε αυτόν που προσπάθησε να το σκοτώσει».
Μέχρι τότε η πληγή είχε επουλωθεί και το πουλί είχε αναρρώσει πλήρως. Ο Σιντάρθα βγήκε έξω και άφησε το πουλί να φύγει. «Το πουλί είναι ελεύθερο. Δεν ανήκει σε κανέναν», είπε ο Σιντάρθα καθώς έβλεπε τον κύκνο να πετάει ξανά ψηλά στον ουρανό.